Eigenlijk zou Sandra een jaartje reizen om daarna haar leven in Nederland weer op te pakken. Maar het avontuur lonkte en ze besloot te blijven reizen. Ze woont en werkt inmiddels op een zeiljacht en schrijft over haar ervaringen op haar reisblog Away We Go. Haar backpack zit niet alleen vol avonturen, maar ook vol duurzame reistips.
Wie ben je en wat heb jij met duurzaamheid?
Ik ben Sandra en ben 36 jaar oud. Zo’n tien jaar geleden vertrok ik uit Nederland om een jaar te gaan reizen. Met het idee om na dat jaar backpacken het ‘echte leven’ te gaan beginnen. Dat jaar had ik de tijd van mijn leven en bij terugkomst in Nederland wilde ik eigenlijk meteen weer weg. Zo kwam ik op het eiland St. Maarten terecht, waar ik begon te werken als duikinstructeur. Na vier jaar lang met veel plezier op het eiland te hebben gewoond, begon het toch weer te kriebelen. Ik was toe aan verandering. St. Maarten is een zogenaamde hub voor superjachten en ik vond op één van die jachten een baan. Inmiddels werk ik op een 37 meter zeiljacht.
Omdat ik gek ben op de natuur en de zee, die de laatste paar jaren een grote rol in mijn leven heeft gespeeld, probeer ik zoveel mogelijk duurzame keuzes te maken. Want ik hoop dat niet alleen ik, maar ook generaties na mij nog kunnen genieten van onze mooie boven- en onderwaterwereld!
Hoe duurzaam vind jij jezelf eigenlijk?
Echt heel duurzaam leven doe ik niet. Maar ik probeer met kleine stapjes naar een steeds duurzamer leven te komen. Door mijn levensstijl passen bijna al mijn spullen in een backpack en heb ik bijvoorbeeld ook geen auto. Tijdens mijn werk probeer ik de boot graag duurzamer te maken dan dat hij is. Gefilterd water in plaats van water uit flessen, zonnebrand voor de gasten en crew die niet schadelijk is voor het koraal, herbruikbare zakjes voor groenten en fruit, bijenwas in plaats van ziplock zakjes en in de keuken probeer ik erop aan te dringen dat de kok de kliekjes van de vorige dag hergebruikt. Helaas heb ik nog steeds een eigenaar die alleen maar water uit kleine Evian flesjes wil drinken. Toch probeer ik mijn best te doen. Alle kleine beetjes helpen toch?
Wat betekent duurzaam reizen voor jou?
Duurzaam reizen betekent voor mij dat ik rekening houd met de lokale bevolking, de natuur, de dieren en mijn impact ter plaatse.
Hoe houd jij rekening met duurzaamheid als je op vakantie gaat?
Ik denk dat duurzaam reizen je ervaring een stuk authentieker en toffer kan maken! Zo vind ik het op reis belangrijk dat mijn euro’s zoveel mogelijk bij de lokale bevolking terechtkomen. Als ik ergens ga eten kies ik het liefst voor lokale restaurantjes of het lekkere street food! Met verse producten en de gerechten van dat land.
Ik koop souvenirs en andere producten die ik nodig heb ik kleine winkels en boek mijn activiteiten het liefst ter plaatse. Door van het gebaande pad af te gaan, probeer ik mijn euro’s te spreiden. Ook overnachten doe ik niet in grote massale hotels, maar in kleinere hotels en hostels.
Reizen ter plaatse doe ik het liefst met het openbaar vervoer. Niet altijd even comfortabel, maar je leert zo wel het lokale leven echt kennen en het is een stuk duurzamer dan andere opties!
Helaas krijg je op reis vaak te maken met kinderen die bedelen. Ook al gaat dit tegen mijn gevoel in, ik geef deze kinderen niets. Ze worden er vaak op uitgestuurd door hun ouders (of door een bende) om geld te verdienen. Bedelen gaat kinderen goed af omdat mensen uit medelijden snel wat geven. Helaas zorgt dit er dan voor dat deze kinderen niet meer naar school gaan. Of ze hebben het zo naar hun zin op straat met alle aandacht en lekkernijen van de toeristen, dat ze liever op straat blijven en geen hulp meer accepteren van instanties. Als ik wat wil geven doe ik dit dan ook liever aan een stichting of rechtstreeks aan een school. Ook dit zie ik als duurzaamheid en mijn impact op de lokale bevolking en het land.
Dierenattracties laat ik links liggen en ik probeer (dit werkt niet altijd…) mensen in te laten zien waarom dit verkeerd is. Tijdens mijn bezoek aan het Elephant Nature Park in Thailand hoorde ik de schrijnende verhalen over de olifantenritjes voor toeristen. Deze kennis geef ik graag door!
Heb jij vliegschaamte?
Nee, vliegschaamte heb ik niet. Ik begrijp dat vliegen allesbehalve duurzaam is, maar reizen is voor mij een belangrijk deel van mijn leven. Om naar de landen te komen in de tijd die ik heb, moet ik helaas vliegen. Ook naar Nederland vlieg ik ongeveer één keer per jaar voor familiebezoek. Gelukkig staat daartegenover dat ik op de plek aangekomen vooral gebruikmaak van het openbaar vervoer en een fiets.
Ook hoop ik met mijn reizen naar verre bestemmingen de locals een inkomen te geven uit het toerisme, zodat andere, meer schadelijke gebruiken niet meer nodig zullen zijn. Duikers brengen bijvoorbeeld een heleboel geld mee, ook voor de lokale bevolking. Ze duiken niet alleen, maar moeten ook eten en ergens slapen. Maar deze duikers komen alleen als er onderwater genoeg te zien valt. Dat betekent dat de lokale bevolking beter voor de onderwaterwereld moet zorgen, zodat de duikers blijven komen. Dat is fijn! Geen dynamietvissen meer bijvoorbeeld op die plekken, waarbij er een staaf dynamiet op een school vissen gegooid werd. Toen ik begon met duiken heb ik een paar keer zo’n knal gehoord en gezien hoe letterlijk alles eromheen kapot was, tot het koraal aan toe. Met educatie en een alternatieve inkomstenbron uit het toerisme gebeurt dit nu gelukkig op de meeste plekken niet meer.
Heb je weleens iets niet-zo-duurzaams op vakantie gedaan wat je nu nooit meer zou doen? Vertel!
Met mijn ouders vroeger heb ik wel eens een activiteit gedaan die niet goed is voor dieren. Zo heb ik een olifantenritje gemaakt in Thailand en zei ik niets toen de lokale duikinstructeur in Turkije een zeekomkommer ‘uit kneep’. Olifantenritjes zal ik nu niet meer doen en als ik zie dat mensen de onderwaterwereld aanraken, zeg ik daar nu zeker wat van!
Wat zou het makkelijker maken om duurzaam te reizen?
De duurzame producten voor op reis zouden goedkoper moeten worden en plastic ‘onzin dingen’ zouden wereldwijd verboden moeten worden. Een voorbeeld is koraalveilige zonnebrand. Ik vind dit als duiker heel belangrijk, maar helaas betaal je hiervoor wel echt veel meer dan voor normale zonnebrand. Waardoor veel mensen toch liever de goedkope en schadelijke zonnebrand kopen.
Zelf probeer ik rekening te houden met het gebruiken van zo min mogelijk plastic. Toch krijg ik op reis in de lokale tentjes nog vaak genoeg plastic bestek, een plastic rietje en plastic bekertjes. En als ik niet oplet, ben ik met het kopen van een rol koekjes weer twee plastic tasjes rijker. Lastig!
Wat is jouw allerbeste duurzame reistip?
Slaap eens in een homestay! Het slapen bij de lokale bevolking is echt een ervaring die je nooit meer vergeet. Je maakt het lokale leven van dichtbij mee en eet het lokale eten. Ook zorg je ervoor dat jouw euro’s terecht komen bij de bevolking zelf.
Ook kun je nu op veel plekken je hervulbare waterfles vullen met gefilterd water. Beter voor het milieu en voor je portemonnee!
Benieuwd naar de reizen van Sandra? Check Away We Go
Sommige links op deze site zijn affiliate links. Als jij iets via zo’n link koopt, ontvangt duurzaamopreis.com mogelijk een commissie. Hier betaal jij uiteraard niet extra voor.
